Кога Европската комисија минатиот месец почна да ги информира земјите-членки на ЕУ за следниот пакет санкции што се очекува да ѝ се наметне на Русија, 27-те земји-членки очекуваа да следат конкретни писмени предлози. Тие сè уште чекаат.
Нормално, вакви документи - во овој случај потенцијалната 18-та рунда рестриктивни мерки откако Кремљ ја започна целосната инвазија на Украина пред повеќе од три години - се доставуваат само неколку дена по брифинзите, или „исповедите“, како што се познати во Брисел.
Документите ги опишуваат деталите за тоа што комисијата разгледува во врска со таргетирањето. За возврат, членовите на ЕУ даваат црвени линии за тоа за што се подготвени да се согласат, бидејќи сите санкции бараат едногласност.
Па, во што е застојот? Две работи.
Првото е дека некои земји-членки на ЕУ - вклучувајќи ги и поголемите како Германија и Франција сакаа да почекаат и да видат како ќе се одвиваат мировните преговори на 2 јуни во Истанбул меѓу Русија и Украина.
Неколку претставници на ЕУ за Радио Слободна Европа изјавија, под услов на анонимност, дека не веруваат дека Москва е сериозна во врска со напредокот во преговорите со Киев и сакаа да почекаат и да ги видат резултатите.
Освен што се согласија да разменат илјадници од нивните мртви и сериозно ранети војници, двете страни не постигнаа никаков напредок кон ставање крај на најдолгиот и најсмртоносен конфликт во Европа од Втората светска војна.
Потоа, тука се и Соединетите Држави.
Досега, претседателот Доналд Трамп се воздржа од санкции кон Москва, иако се закани дека ќе го стори тоа во бројни наврати.
Наведената причина е иста како и кај Европејците: тој сака да им даде на преговорите меѓу Русија и Украина можна шанса да успеат. А Брисел очајно сака Вашингтон да биде приклучен кон какви било нови санкции.
Европските дипломати велат дека се олеснети што САД, барем досега, не прифатиле „брз, лош мировен договор“ или дека Американците едноставно не се откажале од проблемот и покрај тоа што се заканија.
И додека признаваат дека санкциите повеќе не се синхронизирани како што беа за време на администрацијата на Бајден, тие сепак се заинтересирани да координираат секоја следна рунда мерки за да го максимизираат нивното влијание и порака.
Санкциите од Вашингтон би можеле да помогнат и во убедувањето на некои земји од ЕУ, како што е Унгарија - водена од сојузникот на Трамп, Виктор Орбан - да се согласат со уште еден бран мерки и покрај изразувањето загриженост за нивната ефикасност.
Па, што би содржел 18-тиот пакет?
Дипломатите на ЕУ запознаени со досието забележуваат дека за една одредена ставка ќе биде потребна американска согласност: намалување на ограничувањето на цената на руската нафта од Г7 на 45 долари.
Границата се држи на 60 долари со години, иако цените на нафтата се тргуваа под тоа ниво.
Идејата е лидерите формално да се согласат да го намалат ограничувањето на цената на најмалку 50 долари кога ќе се сретнат на самитот на Г7 во Канада на 15 и 17 јуни.
Министрите за финансии на групата не можеа да постигнат договор во мај, бидејќи Вашингтон се спротивстави на потегот. Некои претставници на ЕУ за РСЕ изјавија дека веруваат дека наскоро би можело да има движење по ова прашање.
Слично како и 17-тиот пакет мерки на ЕУ што беше усвоен на 20 мај, новите мерки вклучуваат ставање на црна листа на повеќе поединци и таргетирање на руската флота во сенка.
Во врска со второто, ЕУ таргетираше повеќе од 300 бродови за кои блокот верува дека Москва ги користи за да ги заобиколи санкциите, особено извозот на нафта.
Со дополнителни 600 бродови за кои се верува дека се дел од флотата, целта на претстојните мерки е да се додадат што е можно повеќе такви, дури и ако европските дипломати признаат дека е предизвик да се најдат докази што ќе се потврдат на суд дека Кремљ ги финансира бродовите.
Се очекуваат и повеќе забрани за визи и замрзнување на средства, при што ЕУ се стреми да додаде уште 100 поединци и компании на широкиот список на санкционирани лица што надминува 2400 записи.
Европската комисија, исто така, би можела да предложи повторно воведување на оние што претходно се отстранети од црната листа.
Друг потег би можел да биде да се погодат руските дипломати кои се распоредени во различни европски земји и се осомничени за шпионажа во име на Москва.
Предлогот, исто така, вклучува санкции за цевководите на гасоводот Северен тек што ја поврзуваат Русија со Германија.
Во моментов никаде не поминува гас, но Берлин посочи дека сака да се применат формални мерки, бидејќи во земјата повторно се појавија некои разговори за нивно повторно користење во случај да се подобрат односите со Москва.
Исто така, постои идеја да се исклучат повеќе од 20 руски банки од меѓународниот систем за плаќања СВИФТ (SWIFT), иако повеќето од големите банки во земјата веќе се цел на напади.
Рускиот фонд за странски директни инвестиции, исто така, би можел да биде погоден, а блокот планира да воведе трговски ограничувања што би ги спречиле европските компании да извезуваат разни индустриски компоненти што Русија може да ги користи за да ја напојува својата воена машина.
Во меѓувреме, членките на ЕУ ќе мора да почекаат комисијата да ги запише своите предлози.
