По неколку бурни први денови на функцијата, новиот германски канцелар, Фридрих Мерц, ќе го посети Брисел на 9 мај на средби во Европската Унија и НАТО-алијансата.
Очекувањата од Мерц се големи, кој неделава влезе на светската сцена ветувајќи дека ќе донесе нова сила и во германската и во европската надворешна политика.
Може да се каже дека новиот германски канцелар имаше срамен почеток.ќ
За прв пат досега, Бундестагот мораше да гласа два пати за да го одобри, бидејќи загуби шест пратеници во првиот круг.
Тоа не беше баш убедливата поддршка што му беше потребна на лидерот на најважната земја од Европската Унија.
Веројатно најитното прашање со кое се соочува Мерц е турбулентниот однос со американската администрација, која го доведува во прашање речиси секој аспект од либералниот светски поредок до кој повоената политика на Германија се придржуваше со децении.
Мерц мора да собере „коалиција на добронамерните“ претежно од европските земји за да застанат зад Украина и, што е најважно, да му се спротивстават на рускиот претседател Владимир Путин.
А потоа тука се и домашните проблеми: поттикнување на германската економија која беше во пад и во 2023 и во 2024 година и се предвидува дека повторно ќе биде слаба оваа година и наоѓање одговор на популистичката крајно десничарска Алтернатива за Германија(АфД), која заврши втора со рекорден број гласови на општите избори во февруари и сега е изедначена во анкетите со централнодесничарските христијански демократи на Мерц.
Тој веќе обезбеди измени во ригидните правила за долг на земјата за да се овозможи зголемување на трошоците за одбрана и создавање 500 милијарди евра за трошоци за инфраструктура, за кои Мерц се надева дека ќе ја рестартираат економијата и ќе го спречат незадоволството што би можело да ја направи АфД уште попопуларна кога ќе се одржат следните избори за четири години.
Сепак, се чини дека новоназначениот канцелар ќе се обиде да остави најсилен првичен впечаток на меѓународната сцена.
Распоредот за оваа недела ги вклучува Париз, Варшава, Брисел и Лондон во обид да се зацврсти европското единство, при што Мерц веројатно ќе постигне некои почетни симболични победи.
Мерц сака да го оживее „Вајмарскиот триаголник“ Германија-Франција-Полска, а во францускиот претседател Емануел Макрони полскиот премиер Доналд Туск има колеги кои се согласуваат за повеќето аспекти на надворешната политика.
Тие ќе се залагаат за зголемување на европските трошоци за одбрана, повеќе санкции против Русија, отворање преговори за пристапување на Украина во ЕУ и зголемена воена поддршка за Киев. Зголемената воена поддршка за Киев се гледа во одобрувањето на трансферот на германските крстосувачки ракети „Таурус“, нешто што не беше политички можно под претходниот германски лидер.
Што се однесува до Велика Британија, таа ќе биде охрабрена од потесната политичка и воена соработка што ќе се потпише на 19 мај во Лондон на првиот самит ЕУ-Велика Британија по Брегзит. Неговиот избор на искусниот Јохан Вадефул за министер за надворешни работи и задржувањето на популарниот социјалдемократ Борис Писториус за министер за одбрана ги убеди партнерите ширум светот.
Но, има и незгодни клиенти. Мерц ќе мора да се справи со централноевропските популисти во лицето на унгарскиот и словачкиот премиер, Виктор Орбан и Роберт Фицо. Тие го блокираа одговорот на ЕУ за политичка и финансиска поддршка на Украина и го спречија Кремљ да воведе повеќе санкции.
Но, најголемиот предизвик ќе биде американскиот претседател Доналд Трамп.
На хартија, има многу работи што треба да ги зближат двајцата лидери. И двајцата беа сметани за „аутсајдери“ со минимално политичко извршно искуство пред да ја преземат највисоката функција, но со големо познавање на корпоративните одбори и раскошните голф терени.
Мерц беше исто така страствен атлантист до неодамна, но тој, како и многу Германци, беше воодушевен од острите критики на американскиот потпретседател Џ.Д. Венс кон Европа на Минхенската безбедносна конференција во февруари и третманот на украинскиот претседател Володимир Зеленски за време на неговата посета на Белата куќа во март.
Веднаш по изборната победа, Мерц повика на одвојување на Европа од Соединетите Држави. Тој неодамна ги нападна американските министри и ги повика да се држат настрана од германската внатрешна политика. Ова следеше по критиките од Вашингтон за одлуката на германската разузнавачка агенција да ја класифицира АфД како екстремистичка организација.
Германија ја прогласи АфД за десничарска екстремистичка група.
Но, практичните работи се она што е важно. И тука му треба Вашингтон малку повеќе.
Тој ќе се сретне и со Трамп на самитот на Г7 во Канада кон средината на јуни, а потоа и на самитот на НАТО во Хаг подоцна истиот месец.
Две работи што Мерц ќе сака да ги обезбеди се посветеноста на Америка кон воениот сојуз, вклучително и континуираното американско воено присуство во Германија.
Тој, исто така, сака да се осигури дека германската економија, која е силно ориентирана кон извоз, нема да се соочи со вртоглаво зголемени американски царини, кои се паузирани до 8 јули, бидејќи Брисел и Вашингтон се борат околу потенцијален трговски договор.
Мерц едноставно не може да си дозволи премногу несреќи.
